Couvadov sindrom se obično naziva „muška trudnoća“ i opisuje situaciju kada muškarac izražava simptome koji su slični simptomima trudnoće kod žena.
Ovi simptomi mogu uključivati mučninu, povraćanje, bolove u stomaku, promene raspoloženja i druge fizičke ili emocionalne simptome.
Ovaj sindrom nije medicinski dijagnostikovan poremećaj, već se često opisuje kao psihološki fenomen u kojem muškarci osećaju simpatiju ili empatiju prema svojim partnerkama koje prolaze kroz trudnoću.
Znate li da neki muškarci tokom trudnoće partnerke takođe razvijaju simptome poput mučnine, bolova u leđima, žudnje za određenom hranom i povećanja telesne težine?
Ovaj zanimljiv fenomen naziva se Couvadov sindrom, a postoje brojne teorije o njemu, od kojih nam je najbliža ona koja kaže da je to suosjećajna trudnoća zbog snažne emocionalne povezanosti s partnerkom.
Jovan, star 31 godinu, tokom prvog trudnoćnog perioda svoje žene počeo je primjećivati neobične znakove kod sebe, na koje nije obraćao posebnu pažnju jer su se pojavljivali pojedinačno.
Prvo mu je bilo malo mučno, takođe je osjećao umor, što je pripisivao virusnim infekcijama.
Međutim, to nije ostalo samo na tome. Nastavilo se s izuzetnom željom za slatkim i slanim, a kada je počeo primjećivati i sve veći trbuh, postao je pažljiv.
Sa partnerkom su primijetili da ima potpuno iste simptome i znakove kao i ona, što su prvo samo komentarisali u šali.
Međutim, kada je partnerka to spomenula svojoj ginekologinji, ona je spomenula Couvadov sindrom.
Couvadov sindrom
Couvadov sindrom je vrsta manifestacije trudnoće kod muškaraca koji očekuju dijete sa svojom partnericom.
Ovaj pojav se naziva i ’empatična’ trudnoća, ‘muška trudnoća’ ili ‘sindrom trudnog oca’. Muškarci tokom ovog perioda primjećuju različite telesne i psihičke simptome povezane sa trudnoćom.
To mogu biti bolovi u stomaku i nadutost, bolovi u leđima, jutarnja mučnina, bol u zubima, žudnja za određenom hranom, umor i mnogi drugi znaci koji se mogu primijetiti kod lažne trudnoće.
Među uobičajenim psihičkim simptomima su predporođajna depresija, promene raspoloženja, gubitak koncentracije, anksioznost, razdražljivost i slabija memorija.
Svi ovi simptomi ukazuju na empatičnu identifikaciju, što znači da je muškarac tako duboko povezan na nesvjesnom nivou sa trudnom partnericom i nenatkrivenim djetetom da i sam razvija slične simptome trudnoće kao što ih ima buduća majka.
Simptomi prate hronološki uzorak koji počinje u prvom tromesečju trudnoće, zatim privremeno nestaju u drugom tromesečju i ponovo se javljaju u poslednjem tromesečju.
Kod nekih se produže čak i nakon rođenja djeteta, ali u većini slučajeva nestaju.
Sindrom se najčešće javlja u razvijenim zemljama sveta.
Brojna istraživanja su pokazala da je učestalost sindroma od 25 do 52 posto kod muškaraca u Sjedinjenim Američkim Državama, oko 20 posto u Švedskoj i oko 61 posto u Tajlandu, što uključuje kako blage tako i izražene simptome trudnoće. istraživači su postavili brojne teorije u vezi sa Couvadovim sindromom, uglavnom se odnose na psihoanalitička i psihosocijalna tumačenja, uključujući emocionalnu vezanost za još nerođeno dete i partnerku, kao i hormonalne uticaje.
- Oglasi -
Teorije: Zašto neki muškarci razvijaju Couvadov sindrom?
Psihoanalitičke teorije. Jedna od teorija pretpostavlja da se sindrom razvija iz muške zavisti zbog ženske trudnoće.
Muškarac se zbog toga može osećati odbačeno, anksiozno, ambivalentno, pasivno i zavisno, što je u suprotnosti sa muškom potrebom za autonomijom.
Druga teorija pretpostavlja da budući očevi mogu gledati na nerođeno dete kao na rivala za majčinu pažnju.
Ovo tumačenje može ukazivati da sindrom ima zaštitnu funkciju, jer muškarcu omogućava da se identifikuje sa trudnom partnerkom i jača zaštitničke instinkte prema njoj i detetu.
Psihosocijalne teorije. Teorija koja posebno uzima u obzir društvene okolnosti fokusira se na marginalizaciju muškaraca tokom trudnoće i porođaja, posebno onih koji očekuju prvo dete.
Činjenica da muškarci ne mogu nositi i rađati dete može ih postaviti u sporednu ulogu, osećaju se beskorisno.
Da bi se izborili sa takvim stanjem, muškarac nesvesno preusmerava pažnju na sebe putem Couvadovog sindroma.
Kriza i prelazak u novo razdoblje.
Teorija pretpostavlja da je prelazak u očinstvo za muškarca veoma stresan i pun unutrašnjih konflikata.
Za muškarca bi prelazak iz dijade (muškarac-žena) u trijadu (muškarac-žena-dete) bio jedan od najkataklizmičnijih.
Ovoj situaciji može doprineti i činjenica da muškarci prihvataju trudnoću bez istovremenih fizičkih promena koje bi ojačale njenu stvarnost.
Dakle, nedostaju im biološki „dokazi“ prelaska u roditeljstvo i ovo nematerijalno iskustvo trudnoće se veoma razlikuje od ženskog.
To može izazvati brojne konflikte, ljubomoru, rivalstvo sa nerođenim detetom, ambivalentnost prema vlastitim roditeljima i konflikte zbog seksualnosti.
U svemu tome nije iznenađujuće ako muškarac razvije Couvadov sindrom.
Povezanost.
Interesantno je da muškarci koji se aktivno pripremaju za roditeljsku ulogu (npr. slušajući otkucaje srca, prateći partnerku kod ginekologa, gledajući ultrazvučne snimke, posećujući škole za roditelje…), pokazuju veću podložnost ovom sindromu.
Teorija povezanosti pretpostavlja da su bliskost sa još nerođenim detetom i vezanost za njega razlog za mnoge simptome trudnoće.
Hormoni.
Čini se da Couvadov sindrom takođe pokazuje povezanost sa hormonima, ali istraživanja su ograničena.
Do danas su samo dva istraživanja podržala hormonsku osnovu sindroma, saznanja oba ukazuju na značajno povećanje nivoa prolaktina i estrogena u prvom i trećem tromesečju, ali niže nivoe testosterona i kortizola.
Ove hormonske promene bile su povezane sa promenama apetita, povećanjem telesne težine, umorom i ostalim ponašanjem.